ภูมิปัญญาเป็นพื้นความรู้ของประชาชนในสังคมที่เป็นที่รับรู้และเข้าใจร่วมกัน ซึ่งมีชื่อเรียก ที่แตกต่างกัน อาทิภูมิปัญญาไทย ภูมิปัญญาท้องถิ่น ภูมิปัญญาชุมชน แต่โดยรวมแล้วภูมิปัญญา เป็นสิ่งที่สั่งสมมาจากความรู้ความเชี่ยวชาญ และประสบการณ์ผนวกกับความเฉียบคมในการหยั่งรู้อย่างลุ่มลึกบนฐานของความรู้เพื่อปรับเปลี่ยนสภาพแวดล้อม ทรัพยากร และองค์ความรู้ที่มีอยู่ได้อย่างสอดคล้องเหมาะสมกับบริบทและความเปลี่ยนแปลง ถือว่า“ภูมิปัญญา” เป็นทุนทางวัฒนธรรมที่ความสำคัญอย่างยิ่งของมนุษย์(ชวน เพชรแก้ว, 2547 : 14 – 23) ที่มีคุณค่าและนำไปสู่ การสร้างมูลค่าด้วยการใช้ภูมิปัญญาเป็นฐานในการพัฒนาสังคม การที่ภูมิปัญญาเป็นบริบทที่สำคัญบริบทหนึ่งของวัฒนธรรมที่แสดงและบ่งชี้ถึง ความมีอารยะธรรมและความยั่งยืนมาอย่างยาวนานของชนชาติเพราะภูมิปัญญาสะท้อนให้เห็นถึง ความสามารถในการแก้ไขปัญหาของสมาชิกในชุมชนหรือสังคมหนึ่ง ๆ เพื่อให้เกิดการดำรงชีวิตอย่างสันติสุข สำหรับภูมิปัญญาไทยนั้นได้รับการถ่ายทอดและสั่งสมมาจากหลายพื้นที่ (ณัฏฐวุฒิทรัพย์อุปถัมภ์, 2558 :3) จึงทำให้ประเทศไทยเป็นสังคมที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรมและชาติพันธุ์ที่แม้แต่ในชุมชนเดียวกันยังมีความ
หลากหลายและแตกต่างกันไปตามบริบทของพื้นที่พัฒนาสื่อเพื่อภูมิปัญญาท้องถิ่นเป็นสิ่งที่ภูมิปัญญาไทยมีความเด่นชัดในเรื่องของการยอมรับนับถือ และให้ความสำคัญแก่คน สังคม และธรรมชาติอย่างยิ่ง มีเครื่องชี้ที่แสดงให้เห็นได้อย่างชัดเจนมากมาย เช่น ประเพณีไทย ๑๒เดือน ตลอดทั้งปีล้วนเคารพคุณค่าของธรรมชาติได้แก่ ประเพณีสงกรานต์ประเพณีลอยกระทง เป็นต้น ประเพณีสงกรานต์เป็นประเพณีที่ทำใน ฤดูร้อนซึ่งมีอากาศร้อน ทำให้ต้องการความเย็น จึงมีการรดน้ำดำหัว ทำความสะอาดบ้านเรือน และธรรมชาติสิ่งแวดล้อม มีการแห่นางสงกรานต์การท านายฝนว่าจะตกมากหรือน้อยในแต่ละปีส่วนประเพณีลอยกระทง คุณค่าอยู่ที่การบูชา ระลึกถึงบุญคุณของน้ำ ที่หล่อเลี้ยงชีวิตของ คน พืช และสัตว์ให้ได้ใช้ทั้ง
บริโภคและอุปโภค ในวันลอยกระทง คนจึงทำความสะอาดแม่น้ำ ลำธาร บูชาแม่น้ำจากตัวอย่างข้างต้น ล้วนเป็นความสัมพันธ์ระหว่างคนกับสังคมและธรรมชาติทั้งสิ้น
ดังนั้นการโครงงานพัฒนาสื่อเพื่อภูมิปัญญาท้องถิ่นอุทัยธานีจัดทำเพื่อให้ผู้คนได้รู้ถึงความสำคัญของภูมิ
ปัญญาของจังหวัดอุทัยธานี